Architektura barokowa różni się od renesansowej. W renesansie poszczególne formy zestawiano ze sobą zachowując umiar i dążąc do harmonii, natomiast w baroku t same elementy przeciwstawiano sobie tworząc wrażenie ruchu i niepokoju. Kompozycje są dynamiczne i teatralne. W architekturze barokowej występowało dużo zdobień. Bardzo dużą rolę odgrywała tutaj dekoracja rzeźbiarska w postaci girland czy pełnej rzeźby. Postacie przedstawiane były zawsze w ruchu, dramatycznych pozach podkreślonych rozwianymi szatami. Wystrój uzupełniany był białą sztukaterią. Podstawowym materiałem zdobniczym był stiuk, gips lub wapień z dodatkiem pokruszonego marmuru zazwyczaj barwiony i polerowany do połysku. Teatralnym dopełnieniem architektury świeckiej był rozbudowany ceremoniał dworski a architektury sakralnej wspaniałość liturgii, której towarzyszyło bogactwo szat liturgicznych, czy uroczyste procesje. Architekci tej epoki mogli popuścić wodze fantazji gdyż nie mieli takich ograniczeń jak ich poprzednicy z renesansu czy ze średniowiecza.