Architektura Chińska zaczęła się kształtować już w XV w. p.n.e., miała bardzo duży wpływ na budowle japońskie, wietnamskie i koreańskie. Początkowo budowano z nietrwałych materiałów: w najbardziej zaludnionych rejonach z drewna a w innych z niewypalanej gliny, dlatego nie zachowały się one do czasów dzisiejszych i gdyby nie znalezione w grobowcach cesarzy ceramiczne modele budowli starożytnych nie wiedzielibyśmy jak wspaniałe one były. Miasta chińskie budowano zgodnie z zasadami fengshui czyli: ulice biegły w kierunkach wschód-zachód i północ-południe, a fronty domów skierowane były na południe gdyż wierzono że z tej strony wpływa dobra energia a z północy zła. Zwyczajem było, żeby dorośli synowie mieszkali z rodzicami i z czasem zaczęto rozbudowywać istniejące domy, które tworzą obecnie charakterystyczne dla Chin kompleksy mieszkalne zwane hutongiem. W ich wnętrzu znajduje się nawet kilka dziedzińców. Najbardziej zachwycającym dziełem architektury chińskiej jest Wielki Mur Chiński, który jest największą tego typu budowlą na świecie.

Powiązane posty:

  1. Architektura klasycystyczna Architektura klasycystyczna to styl który wzorował się na formach architektonicznych starożytnego Rzymu i Grecji rozwinął się w połowie XVII jako reakcja na...
  2. Architektura Japońska Kultura Japońska charakteryzuje się wyjątkowym szacunkiem dla natury. Japończycy czują się częścią przyrody, występuje u nich duże zamiłowanie do przestrzeni i symetrii...
  3. Starożytny Rzym Architektura starożytnego Rzymu była początkowo związana tylko z Rzymem. Charakterystyczne dla niej były wielkie konstrukcje np.: bazyliki, budowle kryte kopułą, amfiteatry, czy...
  4. Geneza architektury Renesansu Architektura Renesansu narodziła się we Włoszech. Zamiłowanie do form absolutnych i idealnych, przede wszystkim w budowli centralnej wynikało ze starania ukazania doskonałości...